کاوش موضوع سخت پوستان
صفحه اصلی
سخت پوستان
سَخت‌پوستان (crustaceans) زیرشاخه‌ای بزرگ از جانوران بندپا هستند که سرسینهٔ آن‌ها دارای کاسهٔ پشتی و آبشش و زواید دوشاخه‌ای است و ضمائم سر آن‌ها شامل دو جفت شاخک و یک جفت آروارهٔ بالا و دو جفت آروارهٔ پایین است. در سخت‌پوستان آبزی مواد دفعی نیتروژن دار با انتشار ساده از آبشش‌ها دفع می‌شوند. سخت‌پوستان دارای ۶۷ هزار گونه توصیف‌شده هستند. فرهنگستان زبان فارسی در مصوبات تازه خود برای زیرشاخه‌ها پسوند «-وند» را در نظر گرفته و بنا بر این شیوه سخت‌پوستان را «سخت‌پوست‌وندان» نیز نامیده است.
جانورانی مانند خرخاکی، میگو، خرچنگ، دافنی و آرتمیا جزو سخت‌پوستان هستند. از دیگر جانوران نسبتاً معروف این گروه می‌توان به شاه‌میگو، کشتی‌چسب، پاروپا، خرچنگ آب شیرین، خرچنگ دریایی، سپرمیگو، شپشک‌ماهی، کریل و شپش نهنگ اشاره کرد.
در اشتراک با بقیه بندپایان، سخت‌پوستان دارای اسکلت بیرونی سختی هستند که باید برای رشد جانور انداخته شود. تفاوت سخت‌پوستان با بقیه بندپایان این است که اندام‌هایی دوشاخه biramous دارند و لارو آن‌ها حالتی لیسه‌ای nauplius دارد.
بیشتر سخت‌پوستان «دریازی» هستند در هر دو محیط زیست آب‌های شیرین و اقیانوس زندگی می‌کنند. اما تعداد کمی از آن‌ها در خشکی زندگی می‌کنند (مانند خرخاکی). بیشتر سخت‌پوستان متحرک هستند و خودمختار حرکت می‌کنند و برخی دیگر ناجُنبنده هستند (مانند کشتی‌چسب). در عین حال گونه‌های اندکی وجود دارند که انگلی هستند (مانند ریشه‌سران، شپش‌های ماهی، کرم‌های زبانه‌ای) و از سر میزبان خود به آن می‌چسبند.
گروه سخت‌پوستان دارای سابقه فسیلی گسترده‌ای است که به کامبرین می‌رسد. بیش از ۷٫۹ میلیون تُن از سخت‌پوستان هرساله در بخش‌های ماهی‌گیری و کشاورزی برای مصرف انسان تولید می‌شود، که بیشتر آن را میگو و شاه‌میگو تشکیل می‌دهد. کریل‌ها و پاروپایان به‌طور گسترده صید نمی‌شوند، اما جاندارانی هستند که بیشترین زیست‌توده روی کره زمین را تشکیل می‌دهند و بخشی حیاتی از زنجیره غذاییاند.
به مطالعه علمی سخت‌پوستان، سخت‌پوست‌شناسی گفته می‌شود.... بیشتر در ویکی پدیا
